Het is al een hele lange tijd stil op mijn blog.
Sinds dat ik begonnen ben met schrijven op blogspot heb ik niet
eerder een periode van bijna 2 maand (!) geen bijdrage geschreven.
De reden hiervoor zijn divers.
Allereerst merk ik dat ik het lastig vind om over het ‘normale’
leven te bloggen (wat normaal leven ook betekenen mag).
Sommigen zijn daar goed
in, anderen minder goed, waarbij ik mij tot de 2e categorie reken.
Anderzijds omdat ik niet altijd blogs wil schrijven waar een
diepere laag in zit, u/jij kunt als lezer op deze wijze een eenzijdig beeld van
mij krijgen.
Aangezien ik zwak ben in het 1e, en ik het 2e
niet altijd wil, bleef het lange tijd stil, te stil.
Heel duidelijk heb ik gemerkt dat ik het prettig vind om dingen
van mij af te schrijven, en sommige van die dingen deel ik via deze blog,
andere dingen staan nog steeds op de harde schijf van mijn pc, en zullen daar
vermoedelijk blijven staan.
Omdat ze té persoonlijk zijn, omdat het vaak over hetzelfde
onderwerp gaat, omdat …. .
De laatste maanden mag ik weer het allermooiste werk doen: werken
in de kerk.
De catechese is weer begonnen, de geloofsgesprekken zijn er in
ruime mate geweest, pastorale gesprekken hebben de revue gepasseerd, kortom
weer lekker in het ritme!
Genoten van vriendschappen, genoten van het mooie weer (ja ja, we
hebben ook zon gehad deze (na)zomer ;)), genoten van onze kiddo’s, genoten van
mijn hobby.
Genoeg om te genieten, en toch ………… .
Daarom wil ik toch in de komende weken een aantal stukjes plaatsen
die ik de afgelopen tijd heb geschreven, gewoon omdat ik dit wil delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten